Expert-vrijwilligster Veronique Coppin heeft altijd al geweten dat ze verpleegkundige wou worden. Verpleegkundigen zijn immers de motiverende kracht die zieken zo goed mogelijk helpt revalideren. Ook zien ze het totaalplaatje; zij zijn de enigen die 24/24 en 7/7 aan de zijde van de patiënt staan en die de ogen van de dokter en de advocaat van de patiënt zijn.
Wat zouden patiënten doen zonder verpleegkundigen? Er bestaat geen twijfel over, verpleegkundigen zijn een essentiële schakel in de zorgketen.
De cijfers spreken voor zich. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie bestaat 50% van alle zorgprofessionals ter wereld uit verpleegkundigen. En wist je dat in 80% van de zendingen van Artsen Zonder Vakantie (AZV) een verpleegkundige aanwezig is? 40% van onze expert-vrijwilligers zijn verpleegkundigen. Of het nu gaat om een zending vanuit België of een Afrikaans buurland, of het nu gaat om een team dat volledig bestaat uit Afrikaanse collega’s of een gemengd team dat ter plaatse samenkomt… zonder verpleegkundigen kunnen we onze zendingen niet voltooien!
Omdat 12 mei DE internationale dag is waarop verpleegkundigen in de bloemetjes te zetten, sprak Artsen Zonder Vakantie met degenen die aan het bed van patiënten werken.
Veronique: Ik wist van kleins af aan dat ik verpleegster wou worden en heb eigenlijk nooit iets anders overwogen. Het is een toffe job! Er is geen job die meer mogelijkheden biedt en veelzijdiger is dan verpleegkundige. En als vrijwilligster bij Artsen Zonder Vakantie kan ik van mijn werk ook mijn hobby maken. Een echte aanrader.
In de opleidingen die ik aan jonge verpleegkundigen in Afrika geef, vertel ik vaak dat wij de ogen van de dokter en de advocaat van de patiënt zijn. Maar we zijn veel meer dan dat. We zijn de motor van de kliniek en bovenal de motiverende kracht die zieken zo goed mogelijk helpt revalideren. Want zonder verpleging lukt het niet. Verpleegkundigen zien het totaalplaatje: hun mening wordt gevraagd en geliefd bij elkeen van het multidisciplinair team. Verpleegkundigen zijn de enigen die 24/24 en 7/7 aan de zijde van de patiënt staan. Onze mening doet ertoe!
Als er dan toch één positieve zaak is gekomen uit de Coronacrisis, is het dat niemand nog twijfelt aan de onmisbaarheid, belangrijkheid en zinvolheid van het verpleegkundig beroep. Wij, verpleegkundigen, hebben over de hele wereld laten zien hoe wij het verschil maken. Verpleging staat weer op de kaart en daar ben ik zeer blij om!
Het applaus dat verpleegkundigen kregen tijdens de Coronacrisis deed oprecht deugd. Toch zijn wij gefrustreerd over het feit dat oprechte erkenning uitblijft. Al jarenlang. En dat is niet alleen zo in België, maar in heel de wereld. Is het niet uiterst bizar dat ik mijn Afrikaanse collega-verpleegkundigen dezelfde frustraties hoor uiten?
Veronique: Ik zou liegen als ik zeg dat verpleegkunde geen zwaar beroep is. Je hebt veel energie nodig om dag na dag het vele werk te verzetten dat van je gevraagd wordt. In het ziekenhuis ben je immers het manusje-van-alles. Om die energie aan een ander door te kunnen geven, is het nodig dat we onszelf ook voeden.
Ik krijg die energie met overschot als ik naar Afrika ga. Omdat je daar in erg basale contexten werkt, is het makkelijk om jouw kennis als verpleegkundige in een Westers land door te geven en praktijkervaringen te delen over wat werkt en wat niet. De dankbaarheid die je daar krijgt van collega’s én je patiënten is onbetaalbaar. Mijn werk voor Artsen Zonder Vakantie is mijn voeding om het hier in België vol te houden. Ik krijg er energie en ik geef die energie hier weer door. Omgekeerd ook: ik werk graag en veel in België om vakantie-uren bij elkaar te sparen om naar Afrika te kunnen gaan. Het is een subtiel systeem van geven en nemen waar ik heel gelukkig van word.
Mijn Afrikaanse vriend, psychiater Serge, leerde me dat we allen boven alles voor onze eigen geestelijke gezondheid moeten zorgen. Diep vanbinnen weten we allemaal wat we nodig hebben en wat ons deugd doet. We mogen dat erkennen en niet bang zijn om onszelf af en toe te verwennen. We zijn wie we zijn en dat is dik oké. Dankzij mijn werk in Afrika ben ik mijn eigen beste vriend geworden.
Veronique: Wij zijn hoogopgeleide experten die wetenschappelijk geschoold zijn en getraind in klinisch inzicht. Wij werken zowel autonoom als in een multidisciplinair team. Bovendien hebben we bakken ervaring die we aan elkaar doorgeven. En er is altijd die extra dimensie: wij zoeken en zien verbanden tussen het fysische, psychische en sociale. Wij nemen onze verantwoordelijkheid voor het geheel. Wij verzorgen niet alleen een wonde, wij verzorgen een mens.
