Sinds twintig jaar werkt Artsen Zonder Vakantie samen met het hospitaal van Ijenda.
De kwaliteit van onze zorgverlening is enorm gestegen, al blijven de uitdagingen erg groot. Zeker met de pandemie waarin we ons bevinden”, vertelt directeur soeur Adèle Ntezahorigwa.
Vier artsen voor 150 bedden
Het ziekenhuis werd in 1973 opgericht in Bujumbura Rural, een landelijke Burundese provincie die een klein half miljoen inwoners telt. Het ziekenhuis bereikt zo’n 60 000 mensen in haar omgeving en wordt sinds 2011 geleid door soeur Adèle Ntezahorigwa.
Momenteel werken er slechts vier artsen, 28 verpleegkundigen en een tiental gezondheidswerkers voor een 150-tal bedden.
Als je dat vergelijkt met het AZ Monica-ziekenhuis in Antwerpen bijvoorbeeld, die een populatie van ‘slechts’ 19 000 patiënten bereikt per jaar en waar 186 artsen werken (van de ongeveer 1200 gezondheidsmedewerkers) voor 466 bedden, weet je waar de Burundese zorgkundigen aan toe zijn.
Van opleiding naar stage
Soeur Adèle blijft er rustig onder: “We nemen het dag per dag en zien wat er komt.”Tijdens de eerste jaren in de samenwerking met Artsen Zonder Vakantie werden voornamelijk humanitaire zendingen georganiseerd.
Sinds 2013 wordt na een gezamenlijke analyse, ingezet op capaciteitsversterking voor algemene chirurgie en verloskunde. Adèle: “Dat wil zeggen dat onze generalisten worden bijgeschoold door gespecialiseerde artsen in die disciplines. Gedurende twee jaar kwamen Belgische chirurgen en anesthesisten naar hier. Sinds 2015 organiseren we ook interregionale uitwisselingen met artsen uit eigen land of buurlanden, zoals Congo. Ondertussen nodigen die regionale artsen op hun beurt collega’s uit de partnerziekenhuizen van Artsen Zonder Vakantie bij hen uit om stage te lopen. Het is een mooie evolutie.”
Uitdagingen blijven groot
Dat neemt niet weg dat de uitdagingen blijven komen voor het ziekenhuis op het Burundese platteland. “Wij liggen naast de Route Nationale, waar veel ongevallen gebeuren. Vaak weten we hier niet wat we ermee moeten doen. We willen onze artsen een opleiding orthopedie geven maar die middelen hebben we niet. Daarnaast zoeken we nog oplossingen voor de elektriciteit. De voorziening in onze stad is zo slecht dat onze toestellen er stuk van gaan. We onderzoeken momenteel samen met Artsen Zonder Vakantie de mogelijkheid om zonnepanelen te plaatsen om dit probleem op te lossen.” Naast de dagelijkse zorgen, kampen we nu ook met de covid-pandemie.
“We zien momenteel een toename van het aantal besmettingen. Als ik kijk naar wat er in Europa of Amerika gebeurt, is de kans groot dat het bij ons ook nog erger zal worden. De uitdagingen in het ziekenhuis blijven groot.”
Participatieve samenwerking
De directrice is Artsen Zonder Vakantie enorm erkentelijk voor de jarenlange samenwerking. “We appreciëren de participatieve manier van samenwerken. We krijgen de vrijheid om voorstellen te doen waarop de nodige acties worden georganiseerd. Daarna volgt een kwalitatieve opvolging en evaluatie. Ik kan gerust zeggen dat de kwaliteit van onze zorgverlening in het ziekenhuisgrotendeels daardoor gestegen is.”
