Chirurgische zendingen Oost-Congo
Souad Boutkabout is verpleegkundige in het operatiekwartier van het Universitair Ziekenhuis Gasthuisberg in Leuven. Eén van de anesthesisten waar ze mee samenwerkte, was vrijwilliger voor Artsen Zonder Vakantie. Hij vertelde vaak over zijn zendingen en maakte haar enthousiast. “Ik hou van reizen en hoopte al lang eens vrijwilligerswerk te kunnen doen in Afrika. Ik ben zelf van Noord-Afrikaanse afkomst en was nieuwsgierig naar de werkomstandigheden en hoe het is om daar patiënt te zijn. Dus het duurde niet lang voor ik contact nam met Artsen Zonder Vakantie om zelf het terrein te verkennen.” Nu probeert ze twee keer per jaar op zending te gaan. Die duren telkens zo’n twee à drie weken. “Ik deed in Oost-Congo al een paar chirurgische zendingen. Ze startten als een engagement maar evolueerden ondertussen tot een echte passie.”
Je groeit als mens
Ze vertelt hoe ze in Afrika geduld kweekte en hoe ze beter met stress leerde omgaan.
Ondanks de vele uitdagingen vond ik rust in Afrika. Het helpt mij om situaties hier in België te relativeren. Tijdens zo’n zending leer je zoveel over jezelf. Door jezelf steeds in nieuwe situaties te plaatsen en nieuwe plaatsen te ontdekken, verleg je je grenzen en groei je als persoon. Ik ontmoette al fantastische mensen tijdens mijn zendingen. Telkens ontstaat er een prachtige cultuur van wederzijdse hulp en delen. Ook de samenwerking met het lokale team verliep heel vlot. Het is een mooie uitwisseling op menselijk vlak waarbij vriendschappen ontstaan. Het geeft me voldoening dat ik nuttig kan zijn en kan bijdragen in een complex gebied.
Machteloos en confronterend
Hoe positief de meeste herinneringen zijn, die Souad heeft, de beelden die haar bijblijven zijn met momenten hartverscheurend. “Kinderen zijn vaak het slachtoffer van infectieziektes zoals cholera, tyfus, malaria, dysenterie en diarree ten gevolge van een gebrek aan water en bijgevolg hygiëne. Het besef dat we in Europa deze aandoeningen gemakkelijk kunnen voorkomen of behandelen is heel confronterend als mens, maar ook als verpleegkundige. Ik heb dan ook ontzettend veel bewondering voor mijn Afrikaanse collega’s die dagelijks in moeilijke omstandigheden werken. Hun inzet en toewijding is bijzonder inspirerend.”
