In 2015 maakte Burundi een ernstige politieke crisis door, die gekenmerkt werd door geweld dat duizenden slachtoffers maakte, waaronder honderden gevallen van gedwongen verdwijningen en foltering. Deze politieke crisis dwong ook meer dan 40.000 Burundezen in ballingschap te gaan.
Belgische en lokale experten
“Voor de crisis van 2015 werkte ik al als verpleegkundige in het ziekenhuis van Muyinga. Toen werkte ik samen met Belgische vrijwilligers van Artsen Zonder Vakantie die naar Burundi kwamen. Na de crisis veranderden we ons systeem. Dokters uit België kwamen ons opleiden in het operatiekwartier en leerden ons patiënten in goede omstandigheden ontvangen, maar ook aan lokale chirurgen uit Bujumbura werden gevraagd naar het Muyinga ziekenhuis te komen om ons te helpen omdat er op dat moment erg weinig chirurgen waren.”
Nieuw operatiekwartier en EU-project
“Voorheen hadden we een heel eenvoudig en verouderd operatiekwartier. Het ziekenhuis was over het algemeen niet voldoende uitgerust. Bovendien ontbrak het ons ook aan medische vaardigheden. Wij wisten niet altijd hoe wij in bepaalde situaties juist konden reageren om het leven van patiënten te redden, hun pijn te verlichten, ernstige complicaties te voorkomen of hun toestand te stabiliseren. Daarom vroeg het Muyinga ziekenhuis Artsen Zonder Vakantie om te helpen. Dankzij jullie ngo konden we ondertussen een nieuw operatiekwartier installeren. We zijn zo dankbaar!”
“Bovendien sluiten de opleidingen die Artsen Zonder Vakantie geeft met betrekking tot chirurgie en patiëntencircuit aan bij de doelstelling van het eerste resultaat van het Twiteho Amagara-programma, dat in Burundi gesponsord wordt door de Europese Unie*; namelijk de bevolking toegang geven tot een gezondheidszorgsysteem met een verbeterde kwaliteit van dienstverlening.”
Kennis doorgeven
“Ik begon mijn werk als verpleegkundige in het operatiekwartier en daarna op andere afdelingen in het ziekenhuis. Na zes jaar op de spoeddienst, wilde ik heel graag terug naar het operatiekwartier omdat ik de procedures daar begon te vergeten en die weer wou aanscherpen. De artsen ontvingen mij er met open armen omdat ik door mijn ervaring op spoed heel goed ben in het opvangen van patiënten die onder stress staan. Ondertussen werk ik opnieuw zo’n 12 jaar in het operatiekwartier en geef ik mijn kennis door aan anderen.”
“Door de diverse opleidingen en sinds de installatie van het nieuwe operatiekwartier is de kwaliteit van de zorg sterk veranderd. Dit is met name te danken aan nieuwe apparatuur zoals sterilisatieapparatuur, chirurgische instrumenten, anesthesieapparatuur en een operatielamp. Dankzij Artsen Zonder Vakantie is ook het patiëntencircuit een goede zaak geworden. Het personeel en de patiënt komen het operatiekwartier binnen via verschillende ingangen. Zo kunnen we de patiënt goed ontvangen en beter geruststellen.”
Rosine ziet ook een verandering in de kwaliteit van de zorg op het gebied van sterilisatie dankzij een nieuwe autoclaaf. “Voorheen wisten we niet 100% zeker of alles goed gesteriliseerd was, met post-operatieve infecties als gevolg hiervan. Nu hebben we dankzij Artsen Zonder Vakantie geen problemen meer met hygiëne en desinfectie.”
Rosine is een gepassioneerd operatieverpleegkundige: “Mijn wens is, net als die van andere verpleegkundigen in Muyinga, om te blijven bijleren via Artsen Zonder Vakantie en via andere ziekenhuizen in de regio. Hierdoor kunnen we voor elk probleem de juiste oplossingen vinden en die kennis daarna verder delen.”
*Er is een synergie tot stand gebracht tussen het door de EU gefinancierde Twiteho Amagara-programma en het PAORC-programma van de Belgische bilaterale samenwerking om chirurgische vaardigheden aan te leren.
