Nele vertelt:
“Bora stapt één uur heen en terug van haar thuis naar het ziekenhuis, op haar slippers langs modderige wegeltjes en over in elkaar geflanste bruggen. In haar dorp is er noch elektriciteit, noch stromend water. Na haar dag- of avondshift kookt ze voor haar gezin op een klein houtkacheltje een maaltijd met wat ze die dag op de markt kon kopen: wat vis of kip als er budget voor is, bonen of bladgroenten en vullende maniokpuree. Nadien gaat ze misschien nog even werken op het lapje grond dat ze bezit, want met het karige loon van verpleegkundige kan ze onmogelijk rondkomen. Toch wandelt ze elke dag piekfijn uitgedost en welgezind naar het ziekenhuis om met een warm hart en met grote bekwaamheid voor haar patiënten te zorgen. Ik heb alleen maar diepe bewondering en respect voor haar.”
Met veel zorg aan het werk
Vol aandacht leren en oefenen bij het interactief lesprogramma
Onderweg naar huis
Bora en Nele op spoed
