“Ik deed de job bij Siemens graag maar miste een diepere zingeving op werkvlak. De ngo-wereld sprak me al veel langer aan en dus scande ik af en toe vacatures. Bovendien kriebelde het door de lockdown ook om terug naar België te keren. Toen ik plots zag dat Artsen Zonder Vakantie een HR-advisor zocht, wist ik meteen dat deze job op mijn lijf geschreven stond. Want wist je dat ik vroeger twijfelde om een medische opleiding te volgen? Uiteindelijk werd het Afrikaanse talen en culturen waarna ik aan de slag ging als HR medewerker in het buitenland. Al mijn passies in één vacature samen zien, had ik amper voor mogelijk gehouden en dus besloot ik vanuit Lissabon te solliciteren. Een keuze die veel veranderde in mijn leven, maar die wel heel bewust gebeurde… Toen ik vernam dat ik de job had, verhuisde ik in september met mijn kinderen opnieuw naar België.”
Zingeving en uitdagingen
“Wat me zo aanspreekt aan werken voor Artsen Zonder Vakantie? Het menselijke aspect en me kunnen inzetten voor een ngo met idealen waarbij je binnen je eigen functie – als radar in een netwerk – een werkelijk verschil kan maken. Dat gevoel werd versterkt door mijn recent bezoek aan partnerziekenhuizen en ons kantoor in Burundi. Ik werkte welgeteld één dag op kantoor in Mechelen en vertrok daarna meteen naar ons bureau in Bujumbura, samen met enkele collega’s. Dat kon serieus tellen als start. Bovendien vierde ik mijn 40e verjaardag tijdens deze zending en in het 40e levensjaar van Artsen Zonder Vakantie. Alles kwam er samen.”
“Ik zag in Burundi dat er nog heel wat uitdagingen voor ons liggen maar ook welke prachtige verwezenlijkingen er al tot stand kwamen in de ziekenhuizen door de samenwerking met Artsen Zonder Vakantie. Een operatiekwartier dat nu volledig uitgerust is, patiëntencircuits en –dossiers die op punt staan en de werking van ziekenhuizen ten goede komen, hygiënemaatregelen en duidelijke protocollen rond sterilisatie, enzovoort. Voor ons in België heel normale zaken, maar in de context daar grote verwezenlijkingen. Want stel je eens voor dat je minder medische opleidingen krijgt én bovendien je functie moet uitvoeren met een elektriciteitsnetwerk dat onstabiel is? Zoiets kunnen wij ons hier in België niet voorstellen. Zeker niet als je dagelijks in een operatiekwartier moet werken.”
“Het knappe aan het werk van Artsen Zonder Vakantie vind ik de opleidingen van personeel die op hun beurt weer anderen opleiden. In Bujumbura zag ik in het ziekenhuis van Ijenda , personeel van andere ziekenhuizen daar opleidingen krijgen om deze kennis daarna weer door te geven. Zeer krachtig!”
Lokale context
“Ook binnen mijn eigen job merk ik hoe belangrijk de context is en om steeds van daaruit te vertrekken. Het is de bedoeling om ons HR-beleid een rode draad doorheen alle kantoren van Artsen Zonder Vakantie te weven. Maar de verschillen zijn groot tussen procedures en gewoontes in België, DR Congo, Benin, Burundi, … Een boeiende uitdaging dus waar ik met ontzettend veel enthousiasme aan meewerk.”
Tekst: Veerle Symoens